Oboje uwielbiamy pieśni ludowe i mamy swoich ulubieńców wśród polskich i słowackich pieśni. Jak tylko usłyszymy którąś z nich usłyszymy, praca idzie na bok, najpierw tylko kiwanie się do rytmu na krześle a po chwili już razem tańczymy po pokoju i śpiewamy. Dobrze się bawimy. 😀 Te nasze ulubione puszczamy często. I wygląda to tak jakoś:

Obaja milujeme ľudové piesne a máme svojich obľúbencov medzi poľskými a slovenskými ľudovkami. Akonáhle niektorú z nich začujeme, práca bokom, najprv len kývanie sa do rytmu na stoličke a po chvíli už spolu tancujeme po miestnosti a spievame. Dobre sa bavíme. 😀 Tieto naše obľúbené si púšťame často. A vyzerá to nejak takto:

Filip: Głośniej i dodaj basy!
Veleslava: Nie chcę przeszkadzać sąsiadom.
Filip: Ale jest dzień!
Veleslava: Ok, masz rację.
😀 I już słychać: „tuc-tuc, tuc-tuc, z tamtej strony jeziooooraaaaaa….”

Filip: Hlasnejšie a pridaj basy!
Veleslava: Nechcem rušiť susedov.
Filip: Však je biely deň!
Veleslava : OK, máš pravdu.
😀 A už počuť: „tuc-tuc, tuc-tuc, z tamtej strony jeziooooraaaaaa….”

Historia pieśni

História piesne

„Lipka” to stara polska pieśń ludowa, której tekst pochodzi z Kobylina, w województwie wielkopolskim. Jest znana w całej Polsce, a także na Słowacji, w Czechach i Rusi Węgierskiej. Możliwe, że powstała w XVI wieku, wskazuje na to zwierciadło „Dworzanin polski”, wydane w 1566 roku przez Łukasza Górnickiego herbu Ogończyk. Napisał w nim, że „kmieć w gorące dni śpiewa sobie o lipce” i jest to możliwe nawiązanie do „Lipki”.

„Lipka” je stará poľská ľudová pieseň, ktorej text pochádza z Kobylinu vo Veľkopoľskom vojvodstve. Je známa po celom Poľsku, ako aj na Slovensku, v Českej republike a Maďarsku. Je možné, že vznikla v 16. storočí, ako uvádza zrkadlo (lit. žáner) „Poľský dvoran“, uverejnené v roku 1566 Łukaszom Górnickim pochádzajúcim z šľachtickej rodiny s erbom Ogończyk. Napísal v ňom, že „roľník si v horúcich dňoch spieva o lipke“ a je možné že hovorí o „Lipke“ (piesni).

Możecie spotkać różne wersje tekstu tej pieśni. Poniżej przedstawiamy wam wykonanie lubelskiego zespołu ludowego Rokiczanka, pochodzącego z Rokitna, i starszy tekst potwierdzony w śpiewnikach „Polskie pieśni ludowe: wybór”, autorstwa Jana Stanisława Bystronia, oraz „Poznańskie”, autorstwa Oskara Kolberga.

Môžete sa stretnúť s rôznymi verziami tejto piesne. Nižšie uvádzame spracovanie lublinskej folklórnej skupiny Rokiczanka, pochádzajúcej z Rokitna a starší text uvádzaný v spevníkoch „Polskie pieśni ludowe: wybór” (Poľské ľudové piesne: výber), ktorého autorom je Jan Stanisław Bystroń a „Poznańskie“ (Poznaňské; odvodené od mesta Poznań) od autora Oskara Kolberga.

Rokiczanka – Lipka

Z tamtej strony jeziora
Stoi lipka zielona
[:A na tej lipce, na tej zielonieńkiej
Trzej ptaszkowie śpiewają:]

Nie byli to ptaszkowie
Tylko trzej braciszkowie
[:Co się spierali o jedną dziewczynę
Który ci ją dostanie:]

Jeden mówi: „Tyś moja”
Drugi mówi: „Jak Bóg da”
[:A trzeci mówi: „Moja najmilejsza,
Czemu Tyś mi taka smutna?”:]

„Jakże nie mam smutna być?
Za starego każą iść
[:Czasu niewiele
Jeszcze dwie niedziele
mogę miły z Tobą być!”:]

Z tamtej strony jeziora
Stoi lipka zielona
[:A na tej lipce, na tej zielonieńkiej
Trzej ptaszkowie śpiewają:]

Rokiczanka – Lipka

Z tamtej strany jazera
Stojí lipka zelená
[:A na tejto lipke, na tejto zelenučkej
Tri vtáčkovia spievajú

Neboli to vtáčkovia
Len traja bračekovia
[:Čo sa preli o jednu dievčinu
Ktorý ti ju dostane:]

Jeden vraví: „Tys moja”
Druhý vraví: „Ak Boh dá”
[:A tretí vraví: „Moja najmilejšia,
Prečo Tys mi taká smutná?”:]

„Akože nemám smutná byť?
Za starého kážu ísť
[:Času neveľa
Ešte dve nedele
môžem milý s tebou byť!”:]

Z tamtej strany jazera
Stojí lipka zelená
[:A na tejto lipke, na tejto zelenučkej
Tri vtáčkovia spievajú

Nie są to ptaszkowie,
tylko kawalerowie

(starsza odmiana pieśni
przedstawiana w śpiewnikach)

Z tamtej strony jeziora,
Stoi lipka zielona.
A na tej lipie, na tej zielonej,
Trzej ptaszkowie siadają.

A nie są to ptaszkowie,
Tylko kawalerowie,
Namawiają się do jednej dziewuli,
Któremu się dostanie.

Jeden mówi: mojaś ty!
A ten drugi: jak Bóg da!
A ten trzeci: hej serdulo moja,
Czemuś taka smutna jest?

Jak ja nie mam smutna być,
Za starego każą iść.
Oj stary, stary, stary nieruchawy,
Nie mogę się utulić.

A w tej nowej komorze,
Stoi łoże zielone.
Oj łoże, łoże, ty zielone łoże,
Któż na tobie będzie spał?

Nie sú to vtáčkovia,
len gavalierovia

(staršia verzia piesne
uvádzaná v spevníkoch)

Z tamtej strany jazera
Stojí lipka zelená
[:A na tejto lipe, na tejto zelenej
Tri vtáčkovia sedajú.

A nie sú to vtáčkovia,
Len gavalierovia,
Dvoria sa jednej dievčine,
Ktorému sa dostane.

Jeden vraví: mojas ty!
A ten druhý: ak Boh dá!
A ten tretí: hej srdiečko moja,
Prečo taká smutná je?

Jak ja nemám smutná byť,
Za starého kážu isť.
Oj starý, starý, starý lenivý,
Nemôžem sa upokojiť.

A v tejto novej komore,
Stojí lôžko zelené.
Oj lôžko, lôžko, ty zelené lôžko,
Ktož na tebe bude spať?